1. DZIĘCIOŁ
1.
Pewien dzięcioł
Miał z pamięcią
Kłopot, więc się leczył rtęcią,
Bo ktoś mu powiedział, że to lek najlepszy.
Na czub głowy
Kładł rtęciowy
Plaster, który był żelowy,
Myśląc, że się przez to pamięć mu polepszy.
Refren:
Mimo że te kładł okłady,
Musiał szukać znów porady,
Więc pofrunął do borsuka,
By nowego leku szukać.
Borsuk -– lekarz w lesie znany,
Miał leczenia inne plany,
Rzekł, że dzięcioł w dębach, w bukach
Musi trochę rzadziej stukać.
2.
W każdą porę
Stukał w korę,
Jakby wykuć chciał w niej norę
I wydłubać wielkie stado z niej korników.
Od stukania
Bez zwalniania
Miała głowa wibrowania,
Od tych wstrząsów była pamięć więc w zaniku.
Refren:
Mimo że te kładł okłady,
Musiał szukać znów porady,
Więc pofrunął do borsuka,
By nowego leku szukać.
Borsuk – lekarz w lesie znany,
Miał leczenia inne plany,
Rzekł, że dzięcioł w dębach, w bukach
Musi trochę rzadziej stukać.

2. WIELBŁĄD
1.
Pewien wielbłąd
Robił przegląd
Wcześniej gdzieś zebranych renklod,
Które na pustyni znalazł rozrzucone.
Skąd się wzięły ?
Czy zginęły ?
Przecież tu nie przyfrunęły
Z jakiejś paczki przez otworek się wymknęły ?
Refren:
Stoi wielbłąd, jak natchniony,
Znaleziskiem zachwycony,
Złożył śliwki w jednym rzędzie,
Długo je oglądać będzie.
Dla wielbłąda, choć niemłody,
Rarytasem są renklody,
Bo w piaszczystym oceanie
Ich się tutaj nie dostanie.
2.
Chce spróbować
I skosztować,
Renklod trochę posmakować,
Bo dotychczas nie znał wcale tych owoców.
Po dwie dziennie,
Tak niezmiennie,
Zjadać byłoby przyjemnie,
Ale wtedy czar ich zniknąłby sprzed oczu.
Refren:
Stoi wielbłąd, jak natchniony,
Znaleziskiem zachwycony,
Złożył śliwki w jednym rzędzie,
Długo je oglądać będzie.
Dla wielbłąda, choć niemłody,
Rarytasem są renklody,
Bo w piaszczystym oceanie
Ich się tutaj nie dostanie.

3. SZCZUPAK
1.
Pewien szczupak
Głośno chlupał,
Gdy przepływał obok słupa,
Który tkwił głęboko w dno przed laty wbity.
Wciąż go skubał,
Coś w nim dłubał
W wielu ponawianych próbach,
Aż słup przez to miał na sobie wzór wyryty.
Refren:
Pewnie słup ten dla szczupaka
Była niechcianym typem wraka,
Który tu spoczywał w wodzie
I przeszkadzał innym co dzień.
Kiedy szczupak się pojawiał,
Zaraz złup na drodze stawał,
A on chciał mknąć bez przeszkody,
Płynnie przez hektary wody.
2.
Rada taka
Dla szczupaka
Przyszła kiedyś od kumaka,
By z tym słupem takich trudnych walk nie staczał.
Dosyć tanie
Rozwiązanie –
To jest trasy pozmienianie,
Wtedy słup nie będzie więcej mu przeszkadzał.
Refren:
Pewnie słup ten dla szczupaka
Była niechcianym typem wraka,
Który tu spoczywał w wodzie
I przeszkadzał innym co dzień.
Kiedy szczupak się pojawiał,
Zaraz złup na drodze stawał,
A on chciał mknąć bez przeszkody,
Płynnie przez hektary wody.

4. WIELORYB
1.
Pewien wieloryb
Był dosyć chory.
Bo guz na ciele miał spory,
Po tym, jak mocno w belkę stalową uderzył.
Huczał
I mruczał,
W wodzie się rzucał.
Machał ogonem i mocno przy tym się jeżył.
Refren:
Jedna sprawiła to belka,
Że sprawa stała się wielka,
Wieloryb jest rozdrażniony.
Przez to byt ryb zagrożony.
Jak będzie nadal się rzucał,
To wszystkich wkrąg porozrzuca,
Trzeba go więc uspokoić,
By czegoś więcej nie zbroił.
2.
Do wieloryba
Ryb z tysiąc chyba
Codziennie niemal przypływa
I każda jemu ze swojej strony coś radzi,
Lecz ich porady,
Maści, okłady
Sprawiają, że jest wciąż blady,
Bo guz mu w ciele dość się wygodnie usadził.
Refren:
Jedna sprawiła to belka,
Że sprawa stała się wielka,
Wieloryb jest rozdrażniony.
Przez to byt ryb zagrożony.
Jak będzie nadal się rzucał,
To wszystkich wkrąg porozrzuca,
Trzeba go więc uspokoić,
By czegoś więcej nie zbroił.

5. ANTYLOPA
1.
Pewna antylopa
Chciała zmniejszyć opad,
Który przynieść miał listopad,
Nie wiadomo, po co były jej pomiary.
W jej antylop świecie,
O czym dobrze wiecie,
Nikt nie robił tego przecież,
Więc dziwaczne przeto były jej zamiary.
Refren:
Zamiast biegać nieustannie
Po tak bliskiej jej sawannie,
Chciała poznać obszar nowy,
Tam, gdzie deszcz listopadowy
I na północ się przemieścić,
Gdzie jesienią liść szeleści,
Mknąc ku ziemi z drzew korony.
2.
Antylopy plany –
To ląd jest nieznany,
Przez jej bliskich niezbadany,
Nic dziwnego, że jej podróż odradzali,
Ale antylopy
Silne, skoczne stopy
Chciały obce poznać tropy,
Które wiodą do ciekawych, obcych dali.
Refren:
Zamiast biegać nieustannie
Po tak bliskiej jej sawannie,
Chciała poznać obszar nowy,
Tam, gdzie deszcz listopadowy
I na północ się przemieścić,
Gdzie jesienią liść szeleści,
Mknąc ku ziemi z drzew korony.