1. JERZYK

1.
Pewien jerzyk,
Jak harcerzyk,
Miał widelczyk i talerzyk,
Lecz nie wiedział też, do czego one służą,
Czy do żniwa,
Czy do piwa
Albo może do warzywa,
Którym trzeba się posilić przed podróżą ?
Refren:
Próżne wszystkich tłumaczenia,
Że nam służą do jedzenia,
Za pomocą widelczyka
Znika jadło z talerzyka,
Lecz dla ciebie te przedmioty
Zbędne są, jerzyku złoty,
Bo też tobie do jedzenia
Dziób wystarczy bez wątpienia.
2.
Ale jerzyk
Raźno bieży,
Ciągnie z sobą ten talerzyk,
A z nim również i widelczyk targa wszędzie.
Bardzo jerzyk
Się zaperzył,
W tłumaczenia te nie wierzył,
Z tymi dwoma przedmiotami fruwać będzie.
Refren:
Próżne wszystkich tłumaczenia,
Że nam służą do jedzenia,
Za pomocą widelczyka
Znika jadło z talerzyka,
Lecz dla ciebie te przedmioty
Zbędne są, jerzyku złoty,
Bo też tobie do jedzenia
Dziób wystarczy bez wątpienia.

2. BAŻANT
1.
Pewien bażant
Wciąż się tarzał,
Co dzień czynność tę powtarzał
I te same ruchy robił do znudzenia.
W traw bujności
Zwykle gościł,
Gniótł te trawy bez litości,
Ocierając o nie czoło bez wytchnienia.
Refren:
Każdy wokół to powtarza:
„Czemu bażant tak się tarza ?
Zamiast chodzić wśród pól złotych,
W trawie robi wciąż przewroty?”.
Na uwagi takie bażant
Wcale tu się nie obraża,
Mówi, śląc spojrzenia dzikie:
„Lubię taką gimnastykę”.
2.
Widok trawy,
Nieciekawy,
Czy brzeg lewy, czy też prawy,
Cała wokół leży pognieciona.
Mocno zgięta
I ściśnięta,
Już pożółkła i pomięta,
Takich szkód tu bażant ten dokonał.
Refren:
Każdy wokół to powtarza:
„Czemu bażant tak się tarza ?
Zamiast chodzić wśród pól złotych,
W trawie robi wciąż przewroty?”.
Na uwagi takie bażant
Wcale tu się nie obraża,
Mówi, śląc spojrzenia dzikie:
„Lubię taką gimnastykę”.

3. PARDWA
1.
Pewna pardwa
Kawał sadła
Wprowadziła wprost do gardła
I tym sadłem się natychmiast zakrztusiła.
Tłuste siadło
W krtani siadło,
Ściska pardwę, jak imadło,
Bo pokaźna z tego sadła to jest bryła.
Refren:
Zobaczyła pardwa kunę:
„Niech przybędzie na ratunek
I udrożni te niezdrowe
Moje drogi oddechowe”.
Zobaczyła pardwa sarnę:
„Niech me losy zmieni marne
I pokaże swoją siłę,
Wyciągając sadła bryłę”.
2.
Biegną z górki
Trzy wiewiórki,
Dwa zające i jaszczurki,
By pomocy biednej pardwie wnet udzielić,
Lecz otyła
Sadła bryła
W gardle już się rozgościła,
Walka z nią trwać będzie do niedzieli.
Refren:
Zobaczyła pardwa kunę:
„Niech przybędzie na ratunek
I udrożni te niezdrowe
Moje drogi oddechowe”.
Zobaczyła pardwa sarnę:
„Niech me losy zmieni marne
I pokaże swoją siłę,
Wyciągając sadła bryłę”.

4. KOBYŁA
1.
Pewna kobyła
Tak sprytna była,
Że płot zagrody raz przeskoczyła,
Bo chciała biegać na torze wyścigowym.
Do miasta mknęła
Wziąć się do dzieła,
By zostać gwiazdą w wyścigów sferach
I swą szybkością zdziwić fachowców głowy.
Refren:
Tak przechwala się kobyła:
„We mnie talent jest i siła,
Gdy od startu raźno ruszę,
Innych koni opór skruszę,
Niech dowiedzą się rywale,
Że im szans nie daję wcale,
Że to jednak ja, niestety,
Jako pierwsza mknę do mety”.
2.
Wciąż do kobyły
Przemawia miły
Pan trener koni nieco otyły,
By te przechwałki gdzieś między bajki schować.
Bez trenowania
I bez starania
Nie będzie szansy do wygrywania,
Więc niech te rad kobyła gdzieś zachowa.
Refren:
Tak przechwala się kobyła:
„We mnie talent jest i siła,
Gdy od startu raźno ruszę,
Innych koni opór skruszę,
Niech dowiedzą się rywale,
Że im szans nie daję wcale,
Że to jednak ja, niestety,
Jako pierwsza mknę do mety”.

5. ŚLIMAK
1.
Pewien ślimak
Lubił szpinak,
Że aż mu leciała ślina,
Kiedy jego liście jadł ciemnozielone.
Prężył ciało
W dziwny pałąk,
Nic dla niego nie istniało,
Tylko szpinakowe liście, właśnie one.
Refren:
Na ślimaka imieniny
Prezent dają mu nie inny,
Tylko jeden, oczywiście,
Same szpinakowe liście.
Ślimak cały zachwycony
Ma tych liści całe tony,
Może jeść je, jak wilk jagnię
Nim w zimowy sen zapadnie.
2.
U ślimaka
Wola taka,
By zagłębić się w szpinakach
I zaznawać pysznych smaków z uwielbieniem.
Tam na łące
Są pachnące,
Chęć do życia mu dające,
Dla ślimaka są prawdziwym ożywieniem.
Refren:
Na ślimaka imieniny
Prezent dają mu nie inny,
Tylko jeden, oczywiście,
Same szpinakowe liście.
Ślimak cały zachwycony
Ma tych liści całe tony,
Może jeść je, jak wilk jagnię
Nim w zimowy sen zapadnie.

6. TYGRYS
1.
Pewien tygrys
Wargę przygryzł,
Kiedy chrupał kości wydry
I z powodu tego cierpiał dość poważnie.
Warga wzdęta
I spuchnięta,
Skóra na niej wciąż napięta,
Dla tygrysa to poważny problem właśnie.
Refren:
Dziś w nastroju u tygrysa
Wielka się zjawiła rysa,
Złość nim całym dzisiaj targa,
Bo spuchnięta piecze warga.
Trudno być z nim też w przyjaźni,
Gdy zbolała warga drażni,
Minę ma dziś niewesołą
I bez celu chodzi wkoło.
2.
Do tygrysa
Wprost od lisa
List przysłano o przepisach,
Które głoszą, jakie leki trzeba zażyć.
Z ziół okłady,
Nie odpady,
Trzeba kłaść przez dwie dekady,
Wtedy uśmiech znów pojawi się na twarzy.
Refren:
Dziś w nastroju u tygrysa
Wielka się zjawiła rysa,
Złość nim całym dzisiaj targa,
Bo spuchnięta piecze warga.
Trudno być z nim też w przyjaźni,
Gdy zbolała warga drażni,
Minę ma dziś niewesołą
I bez celu chodzi wkoło.

7. WRÓBEL
1.
Pewien wróbel
Znalazł kubeł,
W którym leżał jeden rubel,
Ktoś widocznie go tu kiedyś pozostawił.
Znaleźć rubla,
To dla wróbla
Fakt, co nie oznacza bubla,
Nic dziwnego więc, że radość tym mu sprawił.
Refren:
Trzyma w dziobie rubla wróbel,
Myśli: „Coś za niego kupię”
I z tym rublem prosto leci
Tam, gdzie mały jest markecik,
Lecz tam ludzie się buntują,
Żadnych rubli nie przyjmują:
„Kupić, wróblu, nic nie możesz,
Wymień rubla gdzieś w kantorze”.
2.
W ranków pory
I w wieczory
Pytał wróbel o kantory,
Lecz się nie doczekał żadnej odpowiedzi,
Tam na drzewie
Kos też nie wie,
Który jest dość biegły w śpiewie,
Lecz obiecał, że ten kantor gdzieś wyśledzi.
Refren:
Trzyma w dziobie rubla wróbel,
Myśli: „Coś za niego kupię”
I z tym rublem prosto leci
Tam, gdzie mały jest markecik,
Lecz tam ludzie się buntują,
Żadnych rubli nie przyjmują:
„Kupić, wróblu, nic nie możesz,
Wymień rubla gdzieś w kantorze”.

8. ŚWINIA
1.
Pewna świnia
Z miasta Rynia
Dziwne rzeczy wciąż wyczynia,
Bo na uszach nosi ciągle dwie słuchawki.
Podryguje,
Ryjem kłuje
I ogonem wymachuje,
A jej tłuste ciało wciąż dostaje drgawki.
Refren:
Ze słuchawek ta muzyka
Grubą świnię tak przenika,
Że pod wpływem dźwięków słodkich
Podryguje, jak podlotki,
Przy tym dziwny dźwięk wydaje,
Aż szczecina dęba staje.
Wszyscy w wielkim stoją szoku,
Widząc świnię tę w amoku.
2.
Świni taniec
Niesłychanie
Zdenerwował cztery panie,
Które tym zdarzeniem były oburzone:
„Co ta świnia
Tu wyczynia ?
Do chaosu się przyczynia,
Przez ten taniec są prosięta przestraszone”.
Refren:
Ze słuchawek ta muzyka
Grubą świnię tak przenika,
Że pod wpływem dźwięków słodkich
Podryguje, jak podlotki,
Przy tym dziwny dźwięk wydaje,
Aż szczecina dęba staje.
Wszyscy w wielkim stoją szoku,
Widząc świnię tę w amoku.

9. LISZKA
1.
Pewna liszka
Niby myszka
Chciała cicho przejść po szyszkach,
Które w lesie po sosnami spoczywały.
Uciekała,
Bo się bała,
Że zjedzona będzie cała,
Kiedy pliszka ją dopadnie tu w dzień biały.
Refren:
Zagrożony jest los liszki,
Gdy dosięgnie ją dziób pliszki,
Która, gdy dzień nowy wstanie,
Połknie liszkę na śniadanie.
Biegnie liszka, by pod szyszką
Cała schować się przed pliszką,
Która sprytnym swym sposobem
Zachce chwycić liszkę dziobem.
2.
Patrzy pliszka,
Gdzie jest liszka,
Bystrym wzrokiem bazyliszka,
Aby przygotować atak z zaskoczenia.
Zbędne łyżki
Są dla pliszki,
Kiedy marsza grają kiszki,
Dziób jedynie je wystarczy do jedzenia.
Refren:
Zagrożony jest los liszki,
Gdy dosięgnie ją dziób pliszki,
Która, gdy dzień nowy wstanie,
Połknie liszkę na śniadanie.
Biegnie liszka, by pod szyszką
Cała schować się przed pliszką,
Która sprytnym swym sposobem
Zachce chwycić liszkę dziobem.

10. KANGUR
1.
Pewien kangur
O poranku
Zjawił się w miejscowym banku,
Aby zabrać stamtąd sobie stos banknotów.
Myśli sobie:
„Napad zrobię,
Nogi mam potężne obie,
Więc ucieknę z łupem szybko bez kłopotów”.
Refren:
Kasjer, co miał silne nerwy,
Mówił tak tekst bez przerwy:
„Pomyśl trochę, mój kangurze,
I zastanów się na dłużej.
Tu kamery są włączone
I alarmy ustawione,
Drzwi się same zablokują,
Plany twoje pokrzyżują.
Chociaż nogi masz ogromne,
Nie pomogą ci tu one”.
2.
Kangur zerka
Na lusterka,
Na patrzące kamer szkiełka
I powoli gaśnie myśl w nim o napadzie.
Zawstydzony
I speszony
W sobie tylko znane strony
W długich skokach umknął, mając sierść w nieładzie.
Refren:
Kasjer, co miał silne nerwy,
Mówił tak tekst bez przerwy:
„Pomyśl trochę, mój kangurze,
I zastanów się na dłużej.
Tu kamery są włączone
I alarmy ustawione,
Drzwi się same zablokują,
Plany twoje pokrzyżują.
Chociaż nogi masz ogromne,
Nie pomogą ci tu one”.

11. ŻYRAFA
1.
Pewna żyrafa,
Wielka, jak szafa,
Chciała nauczyć się wierszy Staffa,
Lecz, by je znaleźć, musiała iść do księgarni.
Po co żyrafie
Myśli o Staffie,
Tego zrozumieć już nie potrafię,
Choć czasem cuda zdarzają się w żyrafiarni.
Refren:
A ta żyrafa mieszkała w ZOO,
Gdzie bardzo często było wesoło,
Gdzie odbywały się wciąż zabawy
I nikt poezji nie był ciekawy.
A tu tak nagle wielka odmiana,
Zwykła żyrafa niedoceniana
Nagle zaczyna mówić o wierszach,
To w świecie taka żyrafa pierwsza.
2.
Na nic nie czeka,
Z ZOO ucieka,
Bo ją księgarnia teraz urzeka
I pędzi ku niej w żwawych, żyrafich podskokach.
Lecz tu, jak kłoda,
Leży przeszkoda,
Która na pewno chęci nie doda:
Do wnętrz nie wejdzie, bo przecież jest za wysoka.
Refren:
A ta żyrafa mieszkała w ZOO,
Gdzie bardzo często było wesoło,
Gdzie odbywały się wciąż zabawy
I nikt poezji nie był ciekawy.
A tu tak nagle wielka odmiana,
Zwykła żyrafa niedoceniana
Nagle zaczyna mówić o wierszach,
To w świecie taka żyrafa pierwsza.